Aga Camii


Havsalam almiyordu bu hazin hali önce
Ah, ey zavalli cami, seni böyle görünce

Dertli bir çocuk gibi imanima baglandim;
Allah'imin ismini daha çok candan andim.

Ne kadar yabancisin böyle sokaklarda sen!
Böyle sokaklarda ki, anasi can verirken,

Isikli kahvelerde kendi öz evladi var...
Böyle sokaklarda ki, çamurlu kaldirimlar,

En kirlenmis bayragin tasiyor gölgesini,
Üstünde orospular yükseltiyor sesini.

Burda bütün gözleri bir siyah el bagliyor,
Yalniz senin gögsünde büyük ruhun agliyor.

Kendi elemim gibi anliyorum ben bunu,
Anliyorum bu yerde azap çeken ruhunu

Bu imansiz muhitte öyle yalnizsin ki sen
Bir teselli bulurdun ruhumu görebilsen!

Ey bu caminin ruhu: Bize mucize göster
Mukaddes huzurunda el baglamayan bu yer

Bir gün harap olmazsa Türkün kiliç kiniyla,
Bastan basa tutussun göklerin yanginiyla!

Nazim Hikmet

Istanbulu Dinliyorum


Istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapali
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavas yavas sallaniyor
Yapraklar, agaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucularin hiç durmayan çingiraklari
Istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapali.

Istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapali;
Kuslar geçiyor, derken;
Yukseklerden, sürü sürü, çiglik çiglik.
Aglar çekiliyor dalyanlarda;
Bir kadinin suya degiyor ayaklari;
Istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapali.

Istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapali;
Serin serin Kapaliçarsi
Civil civil Mahmutpasa
Güvercin dolu avlular
Çekiç sesleri geliyor doklardan
Güzelim bahar rüzgarinda ter kokulari;
Istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapali.

Istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapali;
Basimda eski alemlerin sarhoslugu
Los kayikhaneleriyle bir yali;
Dinmis lodoslarin ugultusu içinde
Istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapali.

Istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapali;
Bir yosma geçiyor kaldirimdan;
Küfürler, sarkilar, türküler, laf atmalar.
Birsey düsüyor elinden yere;
Bir gül olmali;
Istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapali.

Istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapali;
Bir kus çirpiniyor eteklerinde;
Alnin sicak mi, degil mi, biliyorum;
Dudaklarin islak mi, degil mi, biliyorum;
Beyaz bir ay doguyor fistiklarin arkasindan
Kalbinin vurusundan anliyorum;
Istanbul'u dinliyorum.

Orhan Veli Kanik

Seni Seviyorum


Ne güzel sey seni seviyorum demek
Sevdigini söyleyebilmek ne güzel
Her baharda gece gündüz her saniye
Seni seviyorum
Seni seviyorum
Seviyorum seni diyebilmek ne güzel

Bir kere sevdaya tutulmayagör
Ateslere yandiginin resmidir
Asik dedigin mecnun misali kör
Ne bilsin alemde ne mevsimidir

Çünküsü yok nedeni yok sevmenin
Zamani hiç yok, dakikalar zaman üstü
Utangaç bir gecenin kucaginda
Yagmurlar vuruyor pencereme
Askin vuruyor kalbimin kiyilarina
Gecenin bu çildirtan yalnizliginda
Askin ayak seslerinin duyuyorum yüregimde
Ve hasretin içimde
Seni seviyorum
Sesinin duymak istiyorum uyumadan önce
Sabahlara kadar konusmak
Hiç kapatmamak telefonu
Ayni düslere uyumak sonra
Ve uyanmak ayni günese

Bir kere sevdaya tutulmayagör
Ateslere yandiginin resmidir
Asik dedigin mecnun misali kör
Ne bilsin alemde ne mevsimidir

Daha bir güzellestim son günlerde
Gözlerimin içi parliyor
Kabima sigdiramiyorum aski
Gülmek geliyor içimden
Sokaklarda kosar adim yürümek
Tanidik tanimadik herkese selam vermek
Merhaba ülkemin güzel insanlari
Hepinize hepinize merhaba
Sizi de seviyorum
Yagmuru, denizi, kokusunu topragin
Gökmavisinde güvercinleri, martilari
Dag eteklerinde gelincikleri seviyorum ates kirmizisi
Bin dallilariyla köy kizlarini
Ve elleri hamur kokan analari
Hepsini sende seviyorum
Seni seviyorum
Bir kenara mahsun çekilen içim
Yemeden içmeden kesilen içim
Sensiz/yarsiz uykuyu haram bilen için
Ayrilik ölümün diger ismidir

Senin sevdigin gibi topluyorum saçlarimi
Siyah kazagimi daha çok yakistiriyorum kendime
Ve daha çok seviyorum limonlu çayi
Senin sevdigin herseyi seviyorum
Türkülerini memleketinin
Feneri ve kara kartali senin için
Davamizi ve siiri sende seviyorum
Seni seviyorum
Iyi ki dogdun
Iyi ki varsin
Dogum günün kutlu olsun
Seni çok seviyorum
Seni çok seviyorum

Yasamaksa seni sevmek
Ben hiç ölmedim
Seni seviyorum



Sebnem Kisaparmak

Öksüz


"Her gün mektebe gelirken
Kulübesinin önünden
Geçtiginiz fakir kadin
Pek hastadir, belki yarin
Çocugu öksüz kalacak;
Bilmem onu kim alacak?
Onlar için
Dua edin!"
- Bugün derste hocaefendi
Bize bunlari söyledi.
Kuzum anne, Öksüz nedir?

- Öksüz, Öksüz... Ah! Sen de bir
Yarim öksüz degil misin?
Büyüdün de onun için
Söylüyorum; güzel ninen
Kaç yil oldu bu alemden
Çekileli... ben halanim;
VakIa ben de ananim.
Baban asker, uzak yerde;
Kim bilir, hangi çöllerde
Sayikliyor simdi seni!
Görmedin ninecigini;
Sen dünyaya geldigin gün
O dünyadan gitti, küskün.

- Ben onu hiç bilmiyorum.

- Evet, bilemezsin yavrum.
Görmedin ki...
- Yalniz bilsem,
Size benzer miydi, ninem?

-Hayir, benzemezdi, fakat
Biz sana benzeriz, sefkat;
Oksüzüz, ben de, baban da.
Bil ki evladim, cihanda
Yarim öksüzler pek çoktur.
Bil de teselli bul biraz.
Hayir, birlikte yasamaz
Kimsenin anasi babasi.
Vatan, öksüzler anasi
Yasatirsak, bir o yasar...
YasasIn ta hasre kadar!

Tevfik Fikret

Sessiz Gemi


Artik demir almak günü gelmisse zamandan
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.

Hiç yolcusu yokmus gibi sessizce alir yol;
Sallanmaz o kalkista ne mendil, ne de bir kol.

Rihtimda kalanlar bu seyahatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli,

Biçare gönüller! Ne giden son gemidir bu!
Hicranli hayatin ne de son matemidir bu.

Dünyada sevilmis ve seven nafile bekler;
Bilinmez ki giden sevgililer dönmeyecekler.

Bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden,
Bir çok seneler geçti; dönen yok seferinden.


Yahya Kemal Beyatli