AKLIMIZ ALLAH’A, DÜŞÜNCEMİZ BİZE AİTTİR. ONUN İÇİN KENDİ DIŞIMIZDAKİ TÜM AKIL SAHİPLERİ İLE İLAHÎ KADER HÜKMÜNCE MÜCADELEMİZ, KİŞİLİĞİMİZİ VE KADERİMİZİ OLUŞTURUR.
AĞAÇ GÜÇLENMESİ İÇİN BUDANIR.

AĞIZDAN ÇIKMAYAN LÂF DUYULMAZ.

AHLÂKLI İNSANIN ÖZGÜRLÜĞÜ ERDEMLİLİK, TUTSAKLIĞI ONURSUZLUKTUR.

AHLÂKSIZ OLANIN DÜŞÜNCESİ DE AHLAKSIZDIR.

AHMAKLAR HER GÖRÜP DUYDUĞUNU, AKILLILAR SADECE BEĞENDİKLERİNİ ALKIŞLARLAR.

AKIL BAŞTA, GÜÇ BEDENDE, ANLAYIŞ; İNSANI OLGUNLAŞTIRAN YAŞTADIR.

AKIL BAŞTAN YUKARI ÇALIŞIRSA İNSANI YÜCELTİR, AŞAĞI ÇALIŞIRSA ALÇALTIR.

AKIL VE İLİMDEN SAPANIN SONU ŞEYTANLIKTIR.

AKIL KALBİN NURU, RUHUN DOSTUDUR.

AKIL RADAR İSTASYONUNA BENZER; KULAĞIN DUYUP, GÖZÜN GÖRMEDİKLERİNİ GÖRÜP DUYAR.

AKIL ÜRETİR, NEFİS TÜKETİR.

DELİ KONUŞURKEN, AKILLI İŞ YAPAR.

AKILILAR SUSUNCA, AHMAKLAR KONUŞUR.

AKILSIZ BAŞ, MEZAR TAŞINA BENZER; HER İKİSİ DE BOŞ BEDENİ BEKLER, BİRİNDE AKIL, BİRİNDE DE RUH YOKTUR.

AKIP GİDEN SADECE ZAMAN DEĞİL, ZAMANLA BİRLİKTE HER ŞEY.

AKLA YOL GÖSTERİP, YÖN VEREN GÖNÜLDÜR.

AKLI ÇIKMAZA SOKAN, SEVGİ SELİNE AŞK DENİR.

AKLI KIT OLANIN, DOĞRUSU AZ OLUR.

AKLI OLMAYANIN GÖZÜ KÖR, KULAĞI SAĞIRDIR.

AKLIN YOLU AÇILMADAN, HİKMET SAHİBİ OLUNMAZ.

AKLINI KULLANMAYAN TOPLUMLARIN SAHTE İLÂHLARI ÇOK OLUR.

AKLINI KONUŞTURAN ALİM, RUHUNU KONUŞTURAN ŞAİRDİR.

ALİM AKLINI, ŞAİR RUHUNU KONUŞTURUR.

ALİMİ AHLÂKSIZ OLAN TOPLUMUN, KLAVUZU ŞEYTAN OLUR.

ALİMİN BİR, CAHİLİN BİN İLAHI OLUR.

ALLÂH; AKIL, SEVGİ, AŞK ÜÇGENİNDEKİ MUHABBETTE (SÖZDE, İLİMDE) SAKLIDIR.

ALLÂH, HER ŞEYİ İNSAN İÇİN, İNSANI KENDİSİ İÇİN YARATMIŞTIR.

ALLÂH, İKİ TÜR BAŞ YARATMIŞTIR; BİRİNİ OKUYUP ADAM OLSUN DİYE MEKTEBE, BİRİNİ DE PİŞİP AŞ OLSUN DİYE FIRINA VERİRİZ.

ALLAH LAFZINA UYMAYAN AKIL, SAPKINDIR.

ALLAHT’TAN İSTEMEK HAK, KULDAN İSTEMEK CEHALETTİR.

ALLAH’TAN SONRA EN ÖNEMLİ VARLIK, İNSANDIR.

ASLAN GİBİ KÜKREYEN KEDİ, MAHALLENİN KÖPEKLERİNİ BAŞINA BELA ALIR.